Op de camping

De vorige blog schreef ik over in balans zijn. Tja, op vakantie gaat dat wat makkelijker, dan heb je gewoonweg veel minder om je druk over te maken. Onze vakantie ging dit jaar naar Zeeland en Egmond, met onze eigen caravan!

Ik moet een beetje denken aan het liedje van Ome Henk 'op de camping', als ik hier aankom. Vooral die zin: 'Ik zit hier net 5 minuten en de camping komt mijn ..... al uit!'

Nee, gekheid. Na een aantal jaren met de tent te hebben gekampeerd en nog een aantal jaren in huisjes met schoonfamilie, waren wij wel toe aan iets van onszelf tijdens vakantie. Op de bonnefooi kamperen deden we de eerste jaren van ons trouwen maar een jaar of 5 geleden zijn we ermee gestopt. Boem bats, klaar. Gewoon even meer de luxe opzoeken zeg maar.

Op de bonnefooi kamperen is leuk, want je weet nooit waar je terecht komt, maar je moet je hele hebben en houden meeslepen met een tent. Je slaap-, leef-, en eetgerei. Ken je van die mensen van een foto die hun hele leven, alle spullen, op een fiets hebben verzameld. Zo'n foto van een chinees oud mannetje bijvoorbeeld. Nou, zo zien wij er dan uit met de auto.

3 jaar geleden hadden we al eens gekeken om een caravan, maar toch niet gedaan. Vorig jaar weer gekeken om een caravan en toen hebben we er eentje gekocht, boem bats, klaar. Geregeld. Dacht ik......

Tot het aankwam op kopen van alle spullen die je nodig bent om überhaupt naar de camping te kunnen. Gelukkig had ik mijn vader meegenomen, die gooit alle onzin die ik bedacht aan spullen overboord en we gingen echt mijn opgestelde lijstje volgen. Het punt van lijstjes is bij mij namelijk dat ze langer worden naarmate ik langer in de winkel loop : - )

Als je gaat kamperen, moet je jezelf altijd voornemen om je plezier niet afhankelijk te laten zijn van het weer. Dit is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik staar momenteel al een paar dagen naar regen, probeer al flitsend nog een uurtje naar het strand te gaan tussendoor, om vervolgens al donderend en bliksemend weer naar de caravan toe te rennen.

Of je trekt je skeelers aan, bent net 10 minuten onderweg en je vraagt je af hoe je zo snel mogelijk met snelheid weer bij de caravan kunt komen voor de bui losbarst? Je denkt nog even snel onder een slagboom door te kunnen op je skeelers en beland vervolgens languit op de grond......Ik had wel beschermers omgedaan gelukkig. Wat moet dat een grappig gezicht zijn geweest, ik heb helaas geen foto voor jullie.

Al starend naar de regen begin je te mijmeren.....dat is ook goed voor een mens op zijn tijd moet ik zeggen. Al moet het bij mij niet te lang duren want dan verzin ik altijd weer zoveel dingen dat ik me afvraag hoe ik dat in een paar dagen kan proppen. Maar toch, een beetje tot jezelf komen is wel fijn. Nou, laten we zeggen dat dit campinglife 1.0 was. Ik zal wat meer met jullie gaan delen over campinglife deze weken. Kun je altijd nog bedenken of je het ook zou willen :-) of weet je wat het is en herken je juist bepaalde dingen wel.